Van spookstad tot naar de vallei des doods

19 juli 2018

Woensdag 12 juli

De dag startten we met het opnieuw volladen van onze gigantische bak, want laat dat toch ook een pijnlijk feit wezen dat die auto zuipt als geen ander!
Het eerste wat vandaag op onze wenslijst staat is een bezoekje aan Bodie, een stadje dat ooit groot was tijdens de goldrushperiode, maar waarvan de laatste bewoner vertrok ergens in de jaren 40 van de vorige eeuw. Het was zeker de moeite waard om er eens in rond te kuieren en de sfeer op te snuiven van de golddiggers en consoorten die er ooit woonden. Wat het bezoek helemaal af maakte was het feit dat er nog veel authentieke elementen aanwezig waren. Na een 2-tal uur hielden we het voor bekeken en zetten onze trip verder richting Mono lake. De lucht werd echter ook steeds dreigender en we waren dan ook opgelucht toen we arriveerden bij het meer dat we nog in volle droogte konden lunchen. De weergoden bleven ons echter niet welgezind toen we uiteindelijk onze wandeling met rasse schreden moesten beëindigen door het losbreken van een serieus onweer. Toch waren we tevreden dat we merendeel van het tochtje goed hadden doorstaan en we volop hebben kunnen genieten van het zoute meer met zijn zoutpilaren. Het gaf een zeer uniek beeld wat we dan ook met veel graagte fotografeerden. En zo werd het alweer tijd om onze koers te zetten naar de volgende slaapplaats: Stovepipe wells in Death Valley. Het weer bleef erg grillig. Groot was onze verbazing dan ook dat eens we in de woestijn zaten we te kampen kregen met regenval! Weinig mensen die dit zullen kunnen na vertellen😜 We waren misschien zelfs ergens opgelucht want hierdoor werd de temperatuur toch enigszins een beetje draaglijk. Veel meer dan een hapje gaan eten deden we ook niet meer. We beleefden er nog een hilarisch moment toen we getuige werden van een tafereel dat zo kon zijn geknipt uit een slapstick comedy! Het is duidelijk dat menig Amerikaan weinig kaas heeft gegeten van hoe ze op een treffelijke manier een wijnfles kunnen openen. Ze hadden uiteindelijk 3 man nodig om dit klusje te klaren. De bediening was in het algemeen aan de klunzige kant en dit deed ons vrezen voor een matige maaltijd. Gelukkig bleek het tegendeel waar te zijn. We aten er opperbest en konden dan ook weel helemaal voldaan ons bed induiken waar er gelukkig een airco was die de nacht draaglijk hield.

1 Reactie

  1. Vake:
    19 juli 2018
    ik kan het niet openen